Eind december heeft de AFM de herziene beleidsregel informatieverstrekking gepubliceerd. Huiselijk gezegd gaat het om een document waarin de AFM de financiële sector helpt om zorgvuldig te communiceren met de consument.
Die zorgvuldigheid komt wel eens in het gedrang wanneer we de positieve eigenschappen van een product of dienst iets te veel aandacht geven en de negatieve eigenschappen iets te weinig. In de beleidsregel informatieverstrekking staan tal van voorbeelden die de AFM in de praktijk is tegengekomen. Als we erover nadenken, dan moeten we inderdaad toegeven dat sommige informatie bij de consument tot misverstanden kan leiden.
Het lezen van de beleidsregel informatieverstrekking is dus eigenlijk ook een stimulans om ons dagelijks taalgebruik richting de consument te zuiveren.
Een van de hoofdstukken gaat over “misleiding”. Bij de inleiding van dit hoofdstuk merkt de AFM het volgende op:
Informatie is misleidend als de lezer op het verkeerde been wordt gezet. Dit is overigens niet beperkt tot tekstuele informatie; ook afbeeldingen en grafieken en dergelijke kunnen niet- duidelijk en/of misleidend zijn. Ook door de presentatie van de informatie mag de consument niet op een misleidende wijze worden beïnvloed in zijn beslissing. Of sprake is van niet-duidelijke informatie of van misleiding, hangt af van de specifieke casus. Het is hierbij niet van belang of de opsteller van de informatie bewust of onbewust de consument misleidt.
Toen ik dat las moest ik denken aan een recente uitspraak van de Geschillencommissie KiFid waarin de Nationale Hypotheek Garantie centraal stond. In deze uitspraak ging het om een consument die door onvrijwillig verlies van arbeidsinkomen zijn woning moest verkopen en met een restschuld bleef zitten van ruim € 80.000,– Gelukkig was het een hypotheek met een NHG. De bank werd door NHG schadeloos gesteld. Maar tot ontzetting van de consument ging NHG dit uitbetaalde bedrag verhalen op de consument. Hier snapte de consument niets van. Hij had toch een “garantie” aangeschaft.
“Nee”, zei de geschillencommissie hierop: “de Nationale Hypotheek Garantie is helemaal geen garantie maar een borgstelling”. De consument werd in het ongelijk gesteld.
Een product verkopen onder de naam “Garantie” terwijl dit geen garantie is. Met de beleidsregel informatieverstrekking in de hand loop ik met de vraag of dit geen benaming is waarop de term “misleiding” geplaatst kan worden?
Link naar beleidsregel:
https://www.afm.nl/nl-nl/professionals/nieuws/2018/dec/beleidsregel-informatieverstrekking
Link naar uitspraak Kifid
https://www.kifid.nl/wp-content/uploads/2018/08/Uitspraak-2018-346.pdf