Het rendement moet omhoog! Dus er moet gesaneerd worden. Dit betekent dat we met spijt in ons hart afscheid moeten nemen van een aantal collega’s die ons vele jaren geholpen hebben om ons bedrijf succesvol te maken.
Woorden van gelijke strekking horen we vaak. Van bazen binnen en buiten de financiële sector. Kennelijk is het een denklijn die er stevig ingestampt wordt op de bazenschool.
Ik wil best geloven dat digitalisering er vaak toe leidt dat er minder handjes van vlees en bloed nodig zijn. Maar wanneer je een overschot hebt aan gemotiveerde mensen, kan je dan echt niet verder denken dan de optie om deze mensen weg te sturen? Zou een keuze ook kunnen zijn dat je als onderneming op zoek gaat naar nieuwe activiteiten of – zoals het wat platter maar wel duidelijker bij het mkb heet – nieuwe handel?
Saneren klinkt cool
Nieuwe activiteiten ontwikkelen. Kansen zien in de markt. Dat vraagt om ondernemerschap. Dat ondernemerschap is moeilijker te leren dan het spelen met spreadsheets. Ondernemerschap aan de top is voor de werknemers die van die top afhankelijk zijn wel van levensbelang. Saneren klinkt immers cool. Maar achter die stoere taal zit veel leed bij mensen die hun zelfbeeld aangetast zien, bij gezinnen waar heel veel spanning wordt gecreëerd, bij mensen die zich verraden voelen door het bedrijf waaraan ze loyaal zijn geweest.
Alleen maar weerstand
Natuurlijk. Ik had het over een overschot aan gemotiveerde mensen. Het is mogelijk dat je vanaf de bovenste verdieping alleen maar one trick pony’s ziet. Mensen die in een akelig sloom tempo maar één specifieke handeling kunnen verrichten. Arbeidskrachten van wie je denkt te weten dat met hen praten en denken over nieuwe activiteiten een kansloze missie wordt en bij hen alleen maar weerstand zal geven.
Saneren aan de bovenkant
Als dat echt het geval is, dan moet er snel en stevig gesaneerd worden. Maar dan niet aan de onderkant van het gebouw maar aan de top. Want mensen zijn zo niet, maar je kunt ze misschien in de loop der jaren wel zo maken. Bazen die dat laten gebeuren hebben iets uit te leggen.
Uitbreiding en inkrimping
Ik ben er een warm voorstander van om bij de stelling dat er overcapaciteit aan mensen is, erop toe te zien dat er altijd twee opties op een gelijkwaardige manier worden onderzocht: uitbreiding van activiteiten en inkrimping.
Kleine ambitieuze ondernemertjes
Ik denk dat wanneer binnen een organisatie deze keuzemogelijkheden duidelijk worden neergezet elke organisatie opeens blijkt te beschikken over vele, kleine en ambitieuze ondernemertjes met inspirerende voorstellen hoe de organisatie kan groeien. Medewerkers die kansen zien omdat ze dicht op de markt zitten en nu uitgedaagd worden om te realiseren wat ze al zo lang zagen. Saneren als enige optie. Eigenlijk is dat een beetje geestelijke armoe.